این احادیث که زوایای پنهان فراوان دارند، دنیای بزرگی از دانش و معرفت برای بشریت به همراه دارد و هر جمله کوتاه آن درس بزرگی برای ما انسان‌ها خواهد بود.
چند حدیث گهربار از امام رضا علیه السلام؛
ایمان، اعتقاد قلبی و جاری کردن آن بر زبان و عمل با اعضای بدن است و تحقق ایمان جز این نیست.
هیچ بنده ای به حقیقت ایمان نمی رسد مگر اینکه دارای چند ویژگی باشد: شناخت در دین، برنامه‌ریزی صحیح در زندگی، شکیبایی در سختی‌ها و ناگواری های زندگی.
آن کس که بدون بینش کاری را انجام دهد همانند کسی است که به بیراهه می رود، هر چه سریعتر حرکت کند از راه صحیح دورتر میشود.
عبادت به روزه و نماز زیاد نیست بلکه عبادت بسیار اندیشیدن در امر خداوند است.
به خداوند گمان نیک ببر زیرا خداوند عزوجل می فرماید من نزد گمان بنده ام هستم اگر نیک باشد پاداشش نیک و اگر شر باشد پاداشش شر خواهد بود.
خداوند قرآن را برای زمان خاصی و مردم خاصی قرار نداده و در هر زمانی تازه و نزد هر جمعیتی باطراوت است.
وحشتناک ترین حالت برای مخلوق سه زمان است: روزی که از شکم مادر متولد می شود و دنیا را میبیند، روزی که میمیرد و عالم پس از مرگ و اهل آن را مشاهده می کند و روز رستاخیز که بار دیگر زنده میشود و احکامی را میبیند که در دنیا ندیده بود.
اگر بر حسین علیه السلام گریه کردی تا این که اشک هایت بر گونه هایت جاری گشت خداوند هر گناهی را که انجام داده ای کوچک باشد یا بزرگ کم باشد یا زیاد همه را می آمرزد.
برای دنیای خود به گونه ای عمل کند که گویا همیشه میخواهی بمانی و برای آخرتت آنچنان عمل کن گویی فردا خواهی مرد.
