سعید افروز زاده ۱۳۷۰ در روستای آبشور بخش اسفندقه در شهرستان جیرفت استان کرمان، ورزشکار پارا دو و میدانی ایران در رشته پرتاب نیزه که موفق شد در مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو با پرتابی به طول ۴۰/۰۵ متر رکورد جهان را بشکند و به مدال طلا دست یابد. وی نخستین ورزشکاری است که در این کلاس پرتابی بیش از ۴۰ متر را به ثبت رسانده است. او همچنین در سه پرتاب ابتدایی خود نیز سه بار رکورد جهان را شکسته بود.
به گزارش دل عالم به نقل از ایرنا، در خانواده پرجمعیت سیزده نفره در شرایطی قد کشید که پدر کشاورزش باید پنج دختر و ۶ پسرش را نان می داد، آن هم در روستایی محروم در جنوب استان کرمان؛ و سعید آنطور که می گوید از کمبودها و مشکلات زندگی‌اش گرفته تا معلولیت مچ هر ۲ پایش چه‌ها که نکشید اما هرچه سختی بود از تلاشش دست نکشید و حالا دارد ثمر زحماتش را می چیند.
چندروز پس از آنکه افروز در میان استقبال پرشور و گرم مردم استان کرمان و نیز اهالی شهرستان جیرفت و روستای آبشور از توکیو به جمع خانواده بازگشت با خبرنگار ایرنا مستقر در ایرنا دفتر جیرفت گفت وگو کرده است؛ در این مصاحبه از رنج هایش در منطقه محروم که حتی پول رفت و آمد و تغذیه برای تمرین نداشته می گوید تا دوران زندگی پس از ورزشی‌اش؛ و البته می‌گوید که چطور توانست از پس مشکلات بر بیاید؛ معلولیت را نتوانستن ندید و چه شد که قهرمانی را به افتخار آورد.
مشکلات از وقتی خودش را شناخت
وی روز شنبه در این مصاحبه با اشاره به معلولیت خود گفت: از بدو تولد به صورت مادرزادی از مچ ۲ پا معلولیت داشتم و از همان روزهای اول زندگی تا الان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرده ام که هیچگاه فراموشم نخواهد شد.
افروز با بیان اینکه از کلاس پنجم تا مقطع دبیرستان برای تحصیل ترک خانه کرده است افزود: با توجه به شرایط دشوار گذران زندگی و معلولیتم، سختی های زیادی در این دوران متحمل شدم و نداشتن مسکن، معلولیت جسمی و مسائل مالی از جمله مهمترین مشکلاتم بود.
چطور از مرز فکری معلولیت رد شویم؟
از وی درباره نوع نگاه به معلولیت پرسیدیم که پاسخ داد: این موضوع به نگاه ما و چگونگی مواجهه و رفتار بستگی دارد؛ اگر هوشیارانه عمل کنیم، می توان معلولیت را مدیریت کرد.
افروز افزود: نباید در این شرایط(معلولیت) کوه مشکلات برای خودمان بسازیم؛ حالا که به گذشته نگاه می کنم می بینم می توانیم معلولیت را هم به فرصت تبدیل کنیم تا بتوانیم ارزش های درونی خودمان را به همگان نشان دهیم و اینجاست که از مرز فکری معلولیت رد شده ایم و به موفقیت رسیده ایم.
مناطق محروم مملو از استعداد است
دارنده مدال طلای رقابت های پارالمپیک توکیو از جمله بزرگترین مشکلات ورزش حرفه ای و شخصی خود را حمایت های مالی برشمرد و گفت: البته هیچکس بدون گذراندن سختی به موفقیت نرسیده لذا من هم از این قاعده مستثنا نیستم و با مشکلات زیادی مواجه بودم.
وی افزود: از یک منطقه با امکانات حداقلی به اینجا رسیدم و همیشه هزینه های رفت و آمد، تغذیه و نبود فضای سبز مناسب تمرین برای من مشکل ساز بوده است.
افروز در ادامه توجه بیشتر مسئولان به مناطق محروم و استعدادهای این مناطق را خواستار شد و گفت: اگرچه از حمایت های همه مسئولان استان کرمان تشکر می کنم اما باید استعدادهای مناطق محروم را دید و به آنها توجه کرد.
وی تصریح کرد: استعدادهای زیادی در مناطق محروم جنوب کرمان وجود دارد که اگر یک اتحاد تشکیل شود و امکانات ورزشی بیشتری در اختیار این ورزشکاران قرار گیرد، به طور حتم ورزشکاران بیشتری از این مناطق به دنیا شناخته خواهند شد.
