به گزارش دل عالم به نقل از روابط عمومی منابع طبیعی استان، در این شرایط بحرانی، چرای خارج از فصل که اغلب در پاییز یا زمستان صورت می پذیرد و چرای بیش از ظرفیت مجاز، به مثابه یک عامل تسریعکننده در تخریب مراتع عمل میکند. این امر نه تنها تأثیر مستقیم بر کاهش میزان علوفه قابل دسترس دارد، بلکه خسارات چندوجهی به ساختار فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک وارد کرده و پایداری بلندمدت مرتع را به خطر میاندازد.
در شرایطی که بارش ناکافی است و رطوبت خاک در حداقل قرار دارد، هرگونه بهرهبرداری اضافی به ویژه چرای دام میتواند مرتع را از حالت تعادل خارج کرده و به سمت تخریب سریع سوق دهد.
یکی از اولین و محسوسترین اثرات چرای سنگین در مراتع خشک، تغییر فیزیکی در بستر خاک است.
محمد خواجویی، سرپرست اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سیرجان، در گفتگو با خبرنگارپیام طبیعت سیرجان، اظهار داشت:. چرای خارج از فصل به ویژه در زمان خشکسالی، علاوه بر از بین بردن بذر و پوشش گیاهی باقیمانده، منجر به تراکم زدایی خاک و افزایش شدید فرسایش بادی و آبی در سالهای آتی خواهد شد.
خواجویی از دامداران شهرستان خواست تا با توجه به شرایط اقلیمی حاکم بر استان و خشکسالی های چندین سال اخیر و آسیبپذیری مراتع، صرفاً بر اساس ضوابط مندرج در پروانههای بهرهبرداری و زمانبندی اعلامشده اقدام نموده و همکاری لازم را با ضابطین حفاظت منابع طبیعی به عمل آورند تا از خسارات جبرانناپذیر به میراث طبیعی منطقه جلوگیری شود.
در شرایطی که بارش ناکافی است و رطوبت خاک در حداقل قرار دارد، هرگونه بهرهبرداری اضافی به ویژه چرای دام میتواند مرتع را از حالت تعادل خارج کرده و به سمت تخریب سریع سوق دهد.
یکی از اولین و محسوسترین اثرات چرای سنگین در مراتع خشک، تغییر فیزیکی در بستر خاک است.
محمد خواجویی، سرپرست اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سیرجان، در گفتگو با خبرنگارپیام طبیعت سیرجان، اظهار داشت:. چرای خارج از فصل به ویژه در زمان خشکسالی، علاوه بر از بین بردن بذر و پوشش گیاهی باقیمانده، منجر به تراکم زدایی خاک و افزایش شدید فرسایش بادی و آبی در سالهای آتی خواهد شد.
خواجویی از دامداران شهرستان خواست تا با توجه به شرایط اقلیمی حاکم بر استان و خشکسالی های چندین سال اخیر و آسیبپذیری مراتع، صرفاً بر اساس ضوابط مندرج در پروانههای بهرهبرداری و زمانبندی اعلامشده اقدام نموده و همکاری لازم را با ضابطین حفاظت منابع طبیعی به عمل آورند تا از خسارات جبرانناپذیر به میراث طبیعی منطقه جلوگیری شود.
