
داود درویشی گفت: میوه زیره سیاه ایرانی خاصیت دارویی دارد. مردم از این میوه بهعنوان بادشکن و هضمکننده غذا استفاده میکنند. برای تقویت دستگاه گوارش و مداوای دلپیچه نوزادان نیز میتوان از آن استفاده نمود. از این میوه همچنین بهعنوان ادویه و چاشنی در تهیه بعضی غذاها مانند سوپ، نان، پنیر و پلو استفاده میشود.
به گزارش دل عالم به نقل از روابطعمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان؛ رئیس بخش تحقیقات جنگل و مرتع گفت: گیاه زیره سیاه ایرانی (زیره کرمان، زیره کوهی (ویژه مناطق مرتفع ۲۳۰۰ تا ۳۵۰۰ متر از سطح دریا بهصورت دیم و خودرو و جود دارد و در شرایط اقلیمی مختلف نظیر منطقه خور و بیابانک استان اصفهان، ارتفاعات جبال بارز در استانهای هرمزگان و کرمان و مناطق مرتفع استان خراسان یافت میشود و در زمینهای خشک و نیمهخشک کمتر دیده میشود.
داود درویشی افزود: زیره سیاه ایرانی عمدتاً در خاکهایی با بافت متوسط شنی - رسی با املاح کم میروید. این گیاه دوره رویشی کوتاهی دارد و میوههایش تا قبل از تابستان میرسند و سپس گیاه خشک میشود.
درویشی خاطرنشان کرد: این گیاه در محیطزیست طبیعی بهوسیله بذر تکثیر میشود. در پایان فصل رویش، میوههای رسیده در محیط پراکنده میشوند و پس از پشت سر گذاشتن سرمای شدید زمستان و با شروع فصل بهار، جوانه میزنند. در سال اول، فقط برگهای لپهای تولید میشوند و ریشه پس از رشد به غده زیر زمینی تبدیل میگردد. این غده عامل رویش گیاه در سال بعد میشود، بدین شکل که در سرمای زمستان به خواب میرود و با شروع فصل رویش رشد میکند و ضمن تشکیل اندامهای هوایی، به حجم آن افزوده میشود. این عمل در سالهای بعد تکرار شده و حجم غده مرتباً افزایش مییابد. در سال چهارم و پس از پایان فصل رویش در اواخر اردیبهشت، اوایل خرداد گیاه وارد مرحله زایشی شده و گل تشکیل میدهد.
وی اظهار داشت: تکثیر زیره سیاه ایرانی به دو روش با استفاده از بذر و غده قابلانجام است و پس از ظهور علایم رسیدن بوتهها، چتر گلها با داس برداشت میشوند و پس از خشککردن در سایه، بذرها را از چترها جداسازی میکنند. به طور معمول بذرها را در کیسههای نخی میریزند، سپس کیسهها را در گونیهای نایلونی قرار میدهند تا طی سه روز در اثر فعالیتهای شیمیایی رنگ بذرها تیره و بوی آنها نافذتر شود.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی استان کرمان بیان داشت: زیره کرمان با عنوان طلای سیاه کویر، همزمان سه نقش اقتصادی (صادرات)، فرهنگی (سوغات نمادین) و سلامتی (گیاه دارویی) را ایفا میکند. حفظ مرغوبیت آن نیازمند مدیریت علمی کشت، فراوری اصولی و معرفی ظرفیتهای آن به بازارهای جهانی است .