بالای بانکی، دشواری‌های تامین مالی، مقررات متغیر تعرفه اقتصادی و انحصارات و رقابت‌های ناسالم با حوزه‌های دولتی از جمله مواردی هستند که ما از آن‌ها به عنوان تحریم‌های
داخلی فعالان اقتصادی یاد می‌کنیم. بنابراین فوری‌ترین اقدام از نگاه من برای دستیابی به چشم‌انداز سیاست‌های کلی برنامه هفتم، رفع تحریم‌های داخلی و خارجی است و اگر دولت روی این مورد تمرکز کند فضای کسب‌وکار بهبود خواهد یافت و با تامین امنیت کافی سرمایه‌ها به سمت کشور سرازیر خواهند شد».
وی همچنین، با تاکید بر ارزیابی آسیب‌شناسانه برنامه‌های توسعه گذشته ادامه داد: «ارزیابی برنامه‌های توسعه‌ای قبل نشان می‌دهد این برنامه‌های پنج ساله تنها آمال و آرزوهایی بوده‌اند که محقق نشده‌اند. تک رقمی شدن تورم، ثبات نرخ ارز و رشد اقتصادی هشت درصدی همیشه مورد تاکید این برنامه‌ها بوده اما متناسب با این هدف‌گذاری سازوکار دستیابی به آن‌ها تدوین نشده است».
وی در ادامۀ این توضیحات بیان کرد: «متوسط رشد بهره‌وری در طول برنامه‌ها همیشه صفر بوده است. در حالی که دیدیم در برنامه ششم 2.3 درصد از رشد 8 درصدی قرار بود از محل بهره‌وری اتفاق بیفتد که هیچ‌وقت عملیاتی نشد».
طبیب‌زاده با بیان اینکه ترسیم چشم‌انداز کافی نیست و دولت و حاکمیت باید برنامه‌ریزی لازم برای رسیدن به این اهداف را انجام دهند، اظهار کرد: «به نظر می‌رسد با شرایط فعلی و وجود تحریم‌ها و نظام بانکی غیر کارآمد، تحریم اقتصادی، رتبه پایین کسب‌وکار، اوضاع بد مراودات بانکی ما با دنیا و نبود زیرساخت‌های لازم برای صادرات و.. به نظر می‌رسد اگر سازوکار و منابع جدیدی به کار گرفته نشود رسیدن به این چشم‌اندازهای خوب ممکن نخواهد بود. طبیعی است که با روش‌های قدیمی نمی‌توان به نتیجه جدیدی رسید».
او با اشاره به تلاش برای فعال کردن دیپلماسی منطقه‌ای و آزاد کردن منابع بلوکه‌شده ایران در کشورهای دیگر افزود: «این اقدامات می‌تواند به تحقق بیش‌تر اهداف دیده شده در سیاست‌های کلی برنامه هفتم کمک کند و در تامین ارز و مراوده با کشورهای همسایه کمک خواهد کرد. اما وزن این کشورها در رسیدن به آرمان‌های رشد اقتصادی هشت درصد پایین است و رسیدن به این چشم‌انداز منابع زیادی لازم دارد».
رئیس اتاق کرمان توضیح داد: «کارشناسان می‌گویند اگر شش سال پی‌درپی هشت درصد رشد اقتصادی داشته باشیم در آن صورت شاید بتوانیم به موقعیت اقتصادی سال 9
2 برسیم. یعنی اقتصاد ما به منابع زیادی برای خلق رشدی به این میزان نیاز دارد. کل تجارت کشورهای همسایه ما چه سهمی در کل دنیا دارد و از سهم محدود این همسایه‌ها چه
درصدی با ایران است؟ پاسخ به این سوالات نشان می‌دهد آن میزان از این منابع که به اقتصاد ما تزریق خواهد شد عدد ناچیزی است. بنابراین باید رفع تحریم‌های داخلی و خارجی در
دستور کار دولت قرار بگیرد تا بتوانیم اقتصاد را حرکت دهیم».
