رضا سنجری با بیان اینکه ۵۱ درصد جازموریان در منطقه جنوب کرمان قرار دارد افزود: حوزه جازموریان به دلیل وسعت و گستردگی زیاد میان ۲ استان کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفته و به این دلیل عملا بحث مدیریت آن دچار مشکل است و عزم ملی را می طلبد.
به گزارش دل عالم به نقل از ایرنا، وی حرفه و شغل اصلی اهالی بومی جازموریان را از دیرباز تاکنون دامداری برشمرد و اظهار داشت: هجوم ماسه های روان و ریزگردها در این منطقه آسیب های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی زیادی برای مردم ایجاد کرده و با بیابانی شدن و امکان تخلیه منطقه، زنگ خطر مدت هاست که به صدا در آمده است.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب استان کرمان بر اهمیت احیا و تثبیت ماسه های روان، مقابله با ریزگردها، مدیریت هرز آب ها تاکید کرد و گفت: جازموریان به عنوان یک منبع قابل توجه آب شیرین به سبب خشکسالی های مداوم در سال‌های اخیر به کانون بحرانی ریزگردهای استان سیستان و بلوچستان و کرمان تبدیل شده که کم توجهی به این موضوع می تواند مشکلات جبران ناپذیری برای منطقه به وجود آورد.
وی با بیان اینکه تاکنون هیچ برنامه مدون و دراز مدتی برای مهار بحران ریزگردها در جازموریان ارائه نشده است، بر لازمه حل بحران فرسایش بادی این منطقه با تشکیل کارگروه ملی تاکید کرد.
سنجری ادامه داد: با تشکیل کارگروه ملی برای جازموریان مانند دریاچه ارومیه و اجرای یک برنامه کامل و تلفیقی با مشارکت تمامی دستگاه های ذیربط، بهره گیری از دانش بومی و آموزش منابع طبیعی نشینان و مدیریت منابع و بدون موازی کاری می توان رفع این مشکل را مدیریت کرد.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب کرمان به اقدامات انجام شده در حوزه جلوگیری از ریزگردهای منطقه جازموریان اشاره کرد و گفت: از جمله این اقدامات تثبیت و احیای تپه های فعال ماسه ای در سطح ۲ هزار و ۲۷۳ هکتار و ایجاد بادشکن در سطح بیش از یکهزار و ۵۵۰ کیلومتر است.
وی ایجاد بادشکن غیرزنده در ۳۰۵ کیلومتر، مدیریت هرزآب ها در چهار هزار و ۲۰۰ هکتار و نهالکاری بیابان در سطح ۶ هزار و ۴۰۰ هکتار را از دیگر اقدامات مقابله با ریزگردها برشمرد.
تالاب جازموریان، دریاچه‌ای در مرز استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان است. حوضه آبریز جازموریان با وسعت ۶۹ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع است که نیمه باختری این حوضه در استان کرمان و نیمه خاوری آن در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد.
دشت‌های جیرفت، فاریاب و رودبارجنوب در استان کرمان و دشت‌های ایرانشهر، بمپور، سردگان، دلگان، سرتختی و اسپکه در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد.
برخی از این دشت‌ها مانند دشت جیرفت و رودبار از مساعدترین نقاط فلات ایران برای کشت گیاهان گرمسیری به شمار می روند.
