کودکان زیادی در سراسر کشور بدون خانواده در مراکز نگهداری زندگی می‌کنند. این کودکان زیرپوشش حمایتی سازمان بهزیستی و مؤسسه‌های خیریه هستند که اگرچه این مجموعه‌ها سعی در برآورده ساختن نیازهای کودکان و ایجاد یک زندگی معمولی برای آنان دارند ولی هرگز نمی‌توانند جایگاه خانواده را برای آنان پر کنند؛ بگذریم که کاستی‌ها و کمبودهای این نهادها نیز در جای خود قابل تأمل است.
به گزارش دل عالم به نقل از ایرنا، در این بین کودکانی هستند که شرایط زندگیشان با بقیه کودکان فرق می‌کند و قصه بچه‌هایی که از بدو تولد به اختلال فیزیکی و معلولیت از کم تا زیاد دچار هستند با کودکان سالم متفاوت است؛ آنان در طول زندگی به مراقبت، درمان و توجه بیشتر و ویژه‌ای نیاز دارند.
به گفته مسئولان بهزیستی سال‌های گذشته بیشتر خانواده‌های متقاضی فرزندپذیری، کودکان سالم، زیر ۲ سال و برخوردار از سلامت کامل را ترجیح می‌دادند اما به مرور زمان و با گسترش فرهنگ حمایت از کودکان دارای نیازهای ویژه حالا این فرهنگ رو به تغییر به سمت مطلوب‌تر است و برخی خانواده‌ها با فرزندپذیری کودکان نیازمند درمان یا دارای معلولیت، خواستار پیوستن آنان به خانواده خود نیز هستند تا این فرصت را برای این کودکان فراهم کنند که در محیط آرام و امن خانواده تحت درمان و حمایت‌های لازم قرار گیرند.
گرچه شاید فراوانی این نوع اقدام هنوز زیاد نباشد اما خود همین پدیده، رویکرد و فرهنگی نوین و بسیار رضایتبخش به شمار می‌رود که هرچند سختی‌های بیشتری را برای نگهداری فرزندخوانده به ارمغان می‌آورد، اما فقط آنان که کودکان معلول را به فرزندخواندگی پذیرفته‌اند می‌توانند حس و درک کنند که چه لذتی نیز با این کودکان به همراه برداشته‌اند.
طبق آماری که مدیرکل بهزیستی کرمان ارائه می‌دهد سال گذشته از چهار کودک معلولی که پذیرش شده تنها یک کودک نیمه‌شنوا به فرزندخواندگی پذیرفته شده است.
علیرضا وحیدزاده مدیرکل بهزیستی استان کرمان در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه در یک مقطع پنج ساله، میانگین ورودی سیستم بهزیستی سالانه ۱۲۰ فرزند است که از این تعداد هر سال بین ۹۰ تا ۱۰۰ کودک به عنوان فرزندخوانده به متقاضیان واگذار می‌شوند، افزود: البته تعدادی از این کودکان به دلیل معلولیت به فرزندخواندگی پذیرفته نشدند و در سیستم بهزیستی رسوب کردند که در نهایت به مراکز نگهداری زیر نظر بهزیستی ارجاع خوردند.
وی گفت: معلولیت کودکان بی‌سرپرست زیر نظر بهزیستی استان شرایط متفاوتی دارد؛ برخی معلولیت‌ها قابل ترمیم است که ما در مجموعه بهزیستی کودک را به شرایط عادی بازمی گردانیم و سپس به‌منظور واگذاری و فرزندخواندگی او اقدام می‌کنیم.
وحیدزاده بیان کرد: در پاره‌ای از موارد هم کودکان دارای معلولیتی که دارای وضعیت قابل ترمیم هستند به خانواده‌های خیری سپرده می‌شوند که آنها فرایند درمان این کودکان را برعهده و آن فرزند را در نهایت به سرپرستی می‌گیرند.
کودکان معلولی که متقاضی سرپرستی ندارند
مدیرکل بهزیستی استان کرمان تصریح کرد: در مواردی هم معلولیت نوع دوم کودکان بی‌سرپرست شدید است و این کودکان عملاً به فرزندخواندگی نمی‌روند و به مراکز نگهداری (مثل مرکز نگهداری و توانبخشی معلولان ذهنی فیاض بخش کرمان) ارجاع می‌خورند.
وی خاطرنشان کرد: افراد دارای معلولیت شدید، معلولان فلج مغزی و معلولان جسمی و حرکتی معمولاً به فرزندخواندگی پذیرفته نمی‌شوند و این کودکان در سیستم نگهداری بهزیستی می‌مانند.
وحید زاده گفت: اختلالات کودکان بی‌سرپرست در بدو ورود به بهزیستی در غربالگری‌ها مشخص می‌شود که شامل اختلالات شنوایی، صوت و گفتار، بینایی، حسی و شکاف کام است.
فرایند فرزندخواندگی کودکان معلول سنگین نیست
